signalen afwijkend looppatroon 1

Omdat niemand in de wereld recht is, of symmetrisch, zullen we bij iedereen een verschil kunnen zien tussen links en rechts. En als we dat niet zien kunnen we dat eventueel ervaren. Eén van de meest duidelijke voorbeelden hiervan zijn is links- of rechtshandig schrijven. Dat feit is dus ook nooit een afwijking te noemen maar een gevolg van onze asymmetrie.

Ga maar na: in de natuur is er helemaal niets te vinden dat helemaal exact recht, verticaal, horizontaal is. Daarom de conclusie dat wij dat dus ook niet hoeven te zijn. Als je daarvan uit verder redeneert dan is het dus logisch dat ik een sterkere linkere arm, been, oog, etc. heb ten opzichte van de andere zijde.

Datzelfde zien we in ons looppatroon. Ieders looppatroon is uniek.

Dagelijks komen mensen die ons aanwijzen dat hun linker hak anders slijt dan hun rechter hak en daaruit de conclusie trekken en dat er dus iets ‘scheef’ is, of niet in orde. Dat is maar de vraag! Het kan goed zijn dat iemand zo krom als een hoepel loopt en geen klachten vertoont. Net zoals je mensen hebt die ‘ogenschijnlijk’ symmetrisch lopen maar toch loopklachten hebben.

Als podotherapeuten worden we vaak vereenzelvigd met iemand die zolen maakt. Dat klopt. Podotherapeuten maken zolen, maar niet altijd en niet voor iedereen. Het is juist de podotherapeut en zijn kennis van onderzoek, van de patiënt, om te weten of dat een loopklacht gerelateerd is aan de asymmetrie van de persoon.

Dus scheef zijn is niet altijd synoniem met niet goed lopen of staan. En voor een podotherapeut wordt een looppatroon in de hele keten van het lopen bekeken. Dat wil zeggen,. Lage rug, bekken, heup, knieën, enkels en voeten. Dat systeem in zijn geheel maakt hoe je loopt.

Het slijtpatroon van de hak van de schoen zegt dus eigenlijk maar een klein stukje vanwaar mogelijk de oorzaak van de klacht zit. Maar het kan een indicatie zijn. Het totale onderzoek van een podotherapeut brengt een aantal puzzelstukjes naar voren en het is aan hem of haar om van die puzzelstukjes een geheel te maken en dat noemen we dan een diagnose. Het looppatroon is maar één van de puzzelstukjes.

Dus conclusies trekken uit het beeld wat je alleen maar ziet van iemand is te kort door de bocht en zeker niet voldoende voor een podotherapeut om tot een gedegen uitspraak te komen.

Dus al sta je schot en scheef en loop je hartstikke beroerd, in het beeld wil dat nog niet zeggen dat dat tot klachten zal leiden. Juist de klacht en het ontstaan ervan maakt waarin een podotherapeut zich onderscheid.