Sporters

Bijna alle sporters krijgen vroeg of laat te maken met sportblessures of klachten aan de voeten, onderbenen, knieën, bovenbenen of heupen tijdens het sporten. Een sportblessure kan vele oorzaken hebben en klachten ontstaan vaak door overbelasting.

Eenvoudig gesteld is een sportblessure niets anders dan dat je meer hebt belast dan dat je belastbaar bent. Dat kun je je voorstellen als twee verschillende waardes. Als voorbeeld, als ik niet meer gewend ben dan 5 km maximaal te wandelen en ik ga plots 9 km wandelen dan is mijn belastbaarheid 5 km (hetgeen mijn lichaam blijkbaar gewend en op ingesteld is) en de belasting is het aantal kilometers ik daarin maar, in dit geval 9 km. Je kunt je dan ook voorstellen dat je door meer te doen dan je gewend bent een sportblessure kunt opwekken. Het doel van training is dan ook om met je belasting (hetgeen wat je doet) je belastbaarheid (wat je lichaam aan kan) gedoseerd op te voeren. Daarmee leer je je eigen lichaam kennen doordat kleine pijntjes of vermoeidheid zich aankondigen en doordat je het doseert zal je belastbaarheid dus ook toenemen en kun je ook in de loop der tijd langer of intenser je sport gaan beoefenen. Deze twee grenzen zijn de belastbaarheid en de belasting liggen ten grondslag aan iedere maximale prestatie of het begin van een sportblessure.

Als we dit als uitgangspunt nemen kunnen we dus ook een sportblessure laten herstellen door de belasting dusdanig te verlagen dat het lichaam dat weer accepteert zonder pijn / klachten (belastbaarheid). Deze twee-eenheid geeft ons enerzijds een beperking maar door met deze twee eenheden te spelen kun je de belastbaarheid (conditie) verbeteren. Er zijn vele methodes en trainingsschema’s en zelfs hele boeken over vol geschreven maar nuchterheid en het herkennen van de taal van het lichaam is iets wat geen enkele therapeut of behandelaar voelt of weet. Je behandelaar kan je er wel heel goed in begeleiden door in gesprek te zijn en aan te geven wat de reacties na inspanningen zijn. Pijn in je voeten bij hardlopen kan bijvoorbeeld zo’n markering zijn bij het bereiken van de grens. De podotherapeut kan in de meeste gevallen ook wel duiden door middel van een vraaggesprek, functietesten, fysiek onderzoek en meting door middel van specifieke apparatuur of deze pijn iets zorgen over te maken is of dat dit een tijdelijke grens aangeeft van je belastbaarheid.

Als je jong bent en onervaren met betrekking tot het gevoel van je eigen lichaam in relatie met sporten, kan bovenstaande lastig zijn. Zit je dan ook nog in de adolescentie leeftijd (vóór de puberteit) dans peelt ook nog het groepsgevoel mee. Dit houdt in dat je je helemaal aanpast aan de groep en mee doet met de groep. Dit zie je vooral bij jonge meisjes die in teamsport verband trainen en wedstrijden spelen. Op die leeftijd is het lichaam kwetsbaar door groei en spierontwikkeling en kan het maar zo dat je door het groepsgedrag over je eigen grenzen heen gaat. Dit zien we vaak terug als bijkomende factor bijvoorbeeld bij voetklachten zoals hielklachten, Morbus Sever, achillespeesklachten en knieklachten (Osgood Schlatter). Als puber ga je minder mee in het groepsverband en is het juist in die leeftijdsfase om je als individu te laten gelden en zul je dus snel aangeven dat pijn of lichamelijk ongemak je niet in staat stelt om met de groep mee te blijven doen. Dit leerproces van het lichaam in combinatie met lichamelijke belastbaarheid moeten we nu eenmaal doorlopen om als mens en sporter te groeien.