Op goede voet: Rol van sportadvies

Met z'n allen zijn we ons steeds bewuster van een gezonde levenshouding. We eten wat gezonder, bewegen wat meer, roken minder. Die tendens is er, maar gaat niet voor alle bevolkingsgroepen op. Wel zie je vaak een verandering rond het veertigste levensjaar. Dan willen we ons figuur bewaken, gaat de asbak de deur uit en trekken de sportschoenen aan.

Het lijf moet daar aan wennen en dat en dat wil nog wel eens met horten en stoten gaan. De commercie speelt daar op in. Sportdrank, light voeding, clubs met veertig-plus begeleiding, kleding et cetera. Prima ontwikkelingen. Soms wat minder. Gezondheidszorg is een groot goed. Dat gaat in de regel meer over mensen dan over geld. Dat zou toch de eerste insteek moeten zijn.

Daarom vind ik het wel eens jammer dat mensen een beetje worden misleid, omwille van de commercie. Ik klink hiermee ouderwets. Op dit vlak ben ik dat ook. Het woord sport wordt mij namelijk te vaak gebruikt als dekking voor marketing.

Als podotherapeut hou ik me bezig met lopen en loopgerelateerde klachten. Dan gaat het erom dat je eerlijk met de juiste kennis en kunde je werk doet. Daar zijn onze bij- en nascholingen voor en de eigen interesse natuurlijk.

Dus een honkballer kan een specifieke klacht hebben aan de enkel. Of hij is niet snel genoeg op de eerste meters. Dan moet je als podotherapeut op de hoogte zijn van wat zo'n sport inhoud. Dat is basis voor iedere behandelaar in de reguliere gezondheidszorg die met zo'n klacht in aanmerking kan komen. Een gericht advies en therapie maakt de sporter weer snel inzetbaar. Daar gaat het om.

Maar internet en de hype van de commercie brengt sporters vaak in verwarring. Zo gaan zij naar mensen die iets beloven, zonder de kennis of kunde. 'Verkopen' dus. Of pertinente onwaarheden op het net. In Nederland mag iedereen de ander advies geven. Dat word (te) vaak gedaan. Met gevolgen, waardoor hetgeen waar 't omging, bewuster eten, leven en bewegen, laten mislukken. Laat je dat dus niet gebeuren.