Op goede voet: Het imago van schoenen

Witter dan wit. Nieuwe formule. Nu nóg schoner met TAED. Door laboratoriumtesten bevestigd. Zuiniger dan óóit. Kleurverstevigers. Door onafhankelijke experts bevestigd.

Mooie woorden voor wasmiddelen. Zou ook over tandpasta, zonnebrand of cosmetica kunnen gaan. En geloven we het echt? Nee, natuurlijk niet. In ons achterhoofd weten we dat we worden beetgenomen, maar aan de andere kant willen het graag geloven.

Zo is er in voetenland ooit een merk geweest dat een hype was: 'Roots'. Ik denk rond 1975. Gezond, goede houding, natuurlijk, rugklachten, bla bla bla. Zien we ze nog? Als ze echt zo goed waren... Het knoopsgat was bij wijze van spreken een betere uitvinding. Die zie je nog steeds en je hebt er wat aan.

Zo zijn er tegenwoordig nog wat van die schoenenhypes. Beloven dat je nooit rugpijn zult krijgen. Dat het anatomisch verantwoord is. Gezondheidsschoen. Vetverbranding, stevige spieren. Allemaal dezelfde bla bla. Lariekoek als je er even over nadenkt.

Wie in de wereld gelooft dat mijn dagelijkse bril zo geweldig gezond is dat iedereen die er doorheen kijkt gezonder wordt? Tegen hoofdpijn. Tegen examenvrees en vliegangst. Geweldige kleuren. Maar als ik mijn bril nu spuuglelijk maak, behoorlijk aan de prijs maak en er een gezondheidsimago aan plak? Een echte Waldo-Bril. Lelijk, maar ja dat hoort bij het gezondheidsimago. Duur, want onze gezondheid mag wel wat kosten.

Geloof jij het ? Zou je zo'n bril kopen? Hou op zeg. En toch doen we het. We kopen schoenen die van alles beloven. En vooral een gezondheidsimago hebben. Leuk voor de economie, maar niemand met verstand van zaken kan die claims waar maken. En wat kan mij het nou schelen dat verplegers er op lopen. Die droegen vroeger ook witte doorkijk jurkjes. Ook niet echt charmant.

Verpleegster = gezond = goed = dus ik ook hebben. Ik neem aan dat ik dat marketing mag noemen. Gezond is meestal ook spuuglelijk, oncharmant en vies. En zonde van het geld. En zolang we geloven dat het gezond is om op schoenen te lopen met een voetbed van 'pleegzuster Bloedwijn' nemen we onszelf in de maling. Net als mijn bril niet voor iedereen goed is, is een voetbed niet goed voor iedereen.

Ik zou zeggen; loop op je eigen voeten, en laat ze alleen het werk doen waarvoor ze zijn ontworpen: gewoon lopen!