Op goede voet: De onzin van dubbel tarief

Tijdje terug had ik een nieuw paspoort nodig. Had te laat gezien dat het nog minder dan zes maanden geldig was en dat zou je nodig hebben waar ik naar toe wilde. Helaas was mijn planning zodanig dat ik mijn paspoort versneld nodig had. Ik mocht daarom bijna 100 euro afrekenen in plaats van de bijna 50 euro voor de normale snelheid van leveren.

Dat is raar. Weliswaar was ik blij met de snelheid, maar heb moeite met de twee snelheden-twee tarieven. Het gaat om een overheidsdienst en het gaat om een verplichting om een paspoort of ID-kaart te hebben. Aan het eind van het jaar, zo tegen de kerst, zijn onze praktijken altijd erg druk. Enerzijds omdat mensen een financiële afweging maken in relatie met hun ziektekosten. Anderzijds omdat er velen zijn, die dat nu eenmaal allemaal nog snel op het eind van het jaar willen afhandelen.

Dat betekent dat we een behoorlijk tandje bij moeten zetten. We werken ons dan een slag in de rondte. Onze declaraties zijn hetzelfde in augustus - de rustige periode - als in december - de drukke periode. Dat is zo in de gehele gezondheidszorg overigens, want wat zou je ervan vinden als ik twee verschillende tarieven zou hanteren. Bijvoorbeeld: 'Och mevrouw, ik kan u met uw loopklachten helpen hoor. Duurt twee weken voor x-bedrag. Maar wilt u voor uw werk, sport, hobby, vakantie of welke reden dan ook sneller dan verdubbelen we het tarief en de snelheid.'

Wat een onzin! Dat kan van alles gaan betekenen. Dat we langzamer gaan werken, zodat we vraag uitlokken naar het 'snelle' tarief. Of dat ik blijkbaar rijkeren beter en/of sneller op de been help. Of dat ik door de 'snellere' hulp voor laat gaan voor de 'langzamere' hulp waardoor de 'langzamere' hulp nog langer gaat duren en daardoor de klachten mogelijkerwijs toenemen. Of een werknemer gedwongen wordt om sneller te herstellen met bijkomende extra kosten.

Ik heb de overtuiging dat iedereen eenzelfde tarief voor podotherapie dient te krijgen. Met daarbij een optimale snelheid en daardoor optimale kwaliteit. Volgens mij moeten we dat allemaal niet willen. De gezondheidszorg - en de overheid - dient voor iedereen hetzelfde te zijn en die ambtenaren die mijn paspoort moesten maken dienen mijn in ziens hun werk optimaal te doen qua snelheid, kwaliteit en prijs. Jouw dokter komt niet twee keer zo hard aanscheuren bij hulpvraag als je dubbel tarief biedt. Dat doet een fysiotherapeut, tandarts of podotherapeut ook niet.