motivatie podotherapie

Op goede voet: Motivatie

column: 20-08-2012

Je hebt van die momenten waarop je jezelf wat voorneemt en dat het er niet helemaal uitkomt. Of hélemaal niet. Soms is het gebrek aan motivatie, soms dat je er gaandeweg achterkomt dat het tóch wat minder leuk is dan van te voren bedacht.

Het kan ook komen door een fysieke tekortkoming. Als iets niet helemaal uit de verf komt kan dat op zich ook weer motiveren voor een volgende gelegenheid. Zo staat er al een paar jaar 4:00:18 achter mijn naam op de marathon. Nu ben ik lui, maar ook streberig. Dus die achttien seconden moeten nog eens sneuvelen om onder de vier uur te mogen noteren. Lekker belangrijk? Nee natuurlijk niet, maar wel een motivator voor mij.

Naarmate ik ouder word, is dat doel lastiger. Ouder worden betekent ook blessuregevoeliger. En langer herstel. Dat ondervind ik aan den lijve. Jammer soms, maar ook wel eens goed om te realiseren dat niet alles zómaar gaat.

In de praktijk podotherapie is het de kunst om iemand tot inspanning te verleiden en een motivatie te ontdekken om die persoon verder te brengen. Bijvoorbeeld: gewicht afname gaat gepaard met bewegen. Het is mijn vak om goed en klachtenvrij te laten lopen. Dus als iemand merkt dat ie langer en/of verder kan lopen dan daarvoor, is dat een drive. Dat is leuk in mijn vak. Maar dat doet de fysio-, oefentherapeut enz natuurlijk ook. Ik vind dat het niet zo spannend is wie er toe aanzet, als het maar resultaat oplevert.

Soms moet je iemand motiveren om juist minder te bewegen. Bij een blessure. Daar kan ik over meepraten. Niks maakt me chagrijniger als ik niet kan sporten/bewegen. Dus ben je geneigd te vroeg of teveel te doen, terwijl het lijf zegt: HO! In zo'n geval is het juist kunst om iemand de worst voor te houden dat een goed, en volledig herstel van de blessure juist weer de lol van en met het lijf terug brengt. Dat het lijf juist om rust vraagt en die podotherapeut kiest dan natuurlijk partij voor dat lijf en niet voor de geest.

Motivatie kun je als rem of als gaspedaal gebruiken. Iedere collega in de gezondheidszorg gebruikt dat. De kunst van jezelf is om dat ook te begrijpen en op jezelf toe te passen. En daarbij mag je best streng voor jezelf zijn.